software ... betekenis
Pagina: « vorige 1 2 3 4 5 volgende »
>> Had je die opleiding, welke was het ook alweer, nog afgerond?
Jazeker. Jammer dat je nu op deze flauwe wijze mijn betoog probeert te pareren. Ik had er wat meer van verwacht eerlijk gezegd. Anyhow, we verschillen van mening. Prima toch?
Over software is De Dikke echter lekker kort:
Quote:
software (de (m.); g.mv.) [Eng.], programmatuur, tgov. hardware
Lees: software is Engels voor programmatuur en het tegenovergestelde van hardware.
Bij een kind van 5:
Q: Is een regenboog op TV een regenboog?
A: Nee, een regenboog is in de lucht.
Q: Is die foto van oma, oma?
A: Nee, oma is in de hemel.
Q: Is deze tekening een appel?
A: Nee, een appel kan je eten.
Nu voor de lezers van dit forum:
Q: Is een geluidsopname van muziek, muziek zelf?
A: ...
Mijn probleem met jouw visie is dat muziek meer is dan wat jij stelt dat het is, en dat het lezers op de verkeerde been kan zetten, waarmee het begrip van muziek geweld wordt aangedaan.
Ik ageer omdat ik vind dat er een tegengeluid moet zijn voor het ontzettende onbegrip op dit gebied. Denk aan het weinig subtiele regeringsbeleid voor kunst en cultuur.
Over software: mijn conclusie is, dat veel mensen eigenlijk niet precies weten wat software is. We weten dat het passief is en opgeslagen is in (computer-)geheugen, en dat het pas tot leven komt wanneer de 'instructies' worden uitgelezen door een apparaat om zichzelf en evt. randapparatuur mee aan te sturen. Data is ook software, software hoeft dus niet 'ontwikkeld' te worden.
Negatief bekeken zou je dus kunnen zeggen dat veel mensen maar wat doen op basis van aannames. Meer neutraal bekeken kan je stellen dat het puur menselijk gedrag is, en niets nieuws onder de zon. Nog positiever is het dat wij al 4 pagina's gepassioneerd weten te vullen over dit onderwerp. We lijken wel idealisten. :)
De definitie in de Dikke is wel lekker kort, maar helaas ook net zo veelzeggend als dat het lang is. Dit topic is wat mij betreft volledig terecht.
En hoeveel denkvermogen is er nodig om van een vastgeroest idee af te stappen?
Quote:
Bij een kind van 5:
Q: Is een regenboog op TV een regenboog?
A: Nee, een regenboog is in de lucht.
Q: Is die foto van oma, oma?
A: Nee, oma is in de hemel.
Q: Is deze tekening een appel?
A: Nee, een appel kan je eten.
Nu voor de lezers van dit forum:
Q: Is een geluidsopname van muziek, muziek zelf?
A: ...
Q: Is een regenboog op TV een regenboog?
A: Nee, een regenboog is in de lucht.
Q: Is die foto van oma, oma?
A: Nee, oma is in de hemel.
Q: Is deze tekening een appel?
A: Nee, een appel kan je eten.
Nu voor de lezers van dit forum:
Q: Is een geluidsopname van muziek, muziek zelf?
A: ...
Oké ... hou je vast. Daar gaan we.
Q: Kun je de regenboog op TV aanraken?
A: Nee, dat kan niet.
Q: Kunnen we oma op de foto omhelzen?
A: Nee, want het is een plaatje van oma.
Q: Kunnen we de appel in de tekening eten?
A: Nee, want het is een tekening.
Q: Kunnen we de muziek op een geluidsopname beluisteren?
A: ... JAAAAAAAAAAAA, natuurlijk kunnen we dat want het is muziek!
En om het geheel dan maar helemaal af te ronden. Een van de omschrijvingen uit de Dikke Van Dale:
Quote:
uitvoering van muziekstukken, weergave daarvan
Juist inderdaad, je leest het goed weergave daarvan.
Dus een muziekregistratie is muziek. Geregistreerde muziek.
Van mij mag jij dat rustig muziek noemen hoor, het is niet eens onlogisch. In context van associaties en classificatie kan dat prima, heb ik al zo vaak beweerd in dit topic.
Maar, een geluidsopname van muziek is toch echt iets anders dan echte muziek. Muziek is wat je hoort als mensen een instrument bespelen of zingen. In de context van musici:
- https://nl.wikipedia.org/wiki/Muziek
- https://www.britannica.com/art/music
- http://vandale.nl/opzoeken?pattern=muziek&lang=nn
Quote:
Daarnaast worden geluiden alleen tot muziek gerekend als zij met die bedoeling voortgebracht worden door een muziekinstrument of de menselijke stem.
Drie onafhankelijke bronnen, plus mijn professionele mening, kunnen er niet naast zitten.
En voor je weer begint: Nee, een registratieapparaat is niet hetzelfde als een muziekinstrument.
Al kun je wel weer muziek maken met een lineaal, watergevulde reageerbuisjes, ... (wat zou je met een registratieapparaat moeten doen om daar muziek mee te maken? :-)
En nu afwachten of jij kunt loskomen van jouw vastgeroeste, beperkte idee :)
Wat ben ik blij dat mijn vintage synth analoog is ...
Jij hebt gelijk!!! Jij bent de alwetende musicus, de muzikant! Niemand anders dan jij heeft gelijk!!! Iedereen die een cd'tje opzet luistert niet naar muziek, iedereen die naar de radio luistert, luistert niet naar muziek. Iedereen bij een concert die de muziek versterkt hoort, luistert niet naar muziek. JIJ hebt gelijk, JIJ bent het alwetende mirakel!!!! Bedankt voor jouw wijsheid en wat fijn om te weten dat alle muziek die wij dagelijks horen eigenlijk geen muziek is!! Wow ...
>> wat zou je met een registratieapparaat moeten doen om daar muziek mee te maken?
Gooi er een paar tegelijk uit het raam ... levert vast een mooi deuntje op.
En dat is de werking van veel sample based instrumenten. En wat komt er uit die apparaten? Juist! Muziek.
Wanneer je fragmenten van muziekregistraties achter elkaar plakt kun je ook compleet nieuwe *tromgeroffel* muziek krijgen.
Leuk dat pedantische gezeur en we gaan gewoon voorbij aan het simpele feit dat geluidsgolven geluidsgolven zijn ongeacht hoe deze tot stand komen.
Gewijzigd op 04/07/2016 20:49:29 door Ben van Velzen
Exact! Jij begrijpt het. Gelukkig toch nog iemand die het snapt.
In de beeldregistratie van Najib wordt gebruik gemaakt van meersporige live sampling. De sampler kan bediend worden via controllers of software. Echter de mate van menselijke controle op de samples is vrij beperkt, zo is het lastig voor Najib om al die sporen live aan te passen en daar de nodige nuance in te brengen. Dat is in muziek wel gebruikelijk, dat meedere stemmen door meerdere instrumentalisten verzorgd worden. Wat er dus mist is afstemming en nuance van de samples onderling, we horen steeds een soort niet-verstommende echo's van wat hij daarnet al in die microfoon heeft gebracht.
Het is een hybride oplossing, deels muziek en deels slechts de herinnering aan. Je zou verder moeten gaan om alles te ontleden, zoals bij een FPGA. Het is allebei tegelijk, het een sluit het ander niet uit. Een 'herinnering aan' muziek kan tegelijkertijd gebruikt worden in muziek. En het zegt niets over de kracht van een herinnering, zoals ik al eerder betoogde.
Ter geruststelling van Ward: een analoge synthesizer is meer een instrument dan een sampledoos met wat toetsen, omdat er meer nuance in te brengen is. Het voordeel van de analoge synthesizer is ook het nadeel: je kunt en moet alle parameters exact aansturen (of op presets varen) om een klank te krijgen, die akoestisch minder veelzijdig is dan een akoestisch instrument. Maar je kunt met een synth weer andere dingen die je met een echte piano niet kunt.
Als je kijkt vanuit een akoestisch instrument, dan heeft het instrument een eigen stem van zichzelf. Geen piano is hetzelfde, op geen moment klinkt of zelfs bedient het ding hetzelfde (temperatuur/luchtvochtigheid). Het instrument 'leeft', en om er uit te krijgen wat een toetsenist wil, zal hij met het instrument moeten communiceren. Dit muzikale basiselement mist bij synthesizers. Maar nogmaals, het een sluit het ander niet uit. Het is een kwestie van cultuur en smaak of een combinatie geschikt wordt bevonden voor een bepaald doel.
Dan nu een brug naar software. Software doet niets, is passief. Pas als het verwerkt wordt, gebeurt er iets. Omdat het een registratie is van handelingen en data, is het ook gemakkelijk te manipuleren. Je hoeft security.nl maar te lezen om te weten wat er allemaal kan. Manipulatie van een registratie heeft andere effecten: veel normale mensen durven niet meer te zingen omdat ze zichzelf vergelijken met een vocoder. Mensen zijn bang voor veroordeling via hun uiterlijk en passen om de haverklap hun voedingspatroon aan.
Mijn grootste punt is dat ons ambtenarenapparaat (ander soort apparaat ;) van techniek en software houdt. Niet om er mee te werken, maar om er politiek mee te bedrijven en om het de schuld van vanalles en nog wat te geven. Het ligt altijd aan de techniek of het systeem, maar nooit aan de politiek. Zo was het nieuwe systeem van de SVB (http://nos.nl/artikel/2055466-belangenverstrengeling-ict-project-kostte-svb-miljoenen.html) nooit bedoeld om te werken.
Dit brengt ons het 'computer says no'-effect (https://en.wikipedia.org/wiki/Computer_says_no), individuen worden tegen de output van een statistisch model gehouden om ze daarop te beoordelen. Wederom niets nieuws, dat gebeurde al toen we nog geen jaar oud waren op het consultatiebureau. Maar het wordt bijzonder ergerlijk als zowat alle financiële instellingen dat doen, overheden, het gerechtelijke machtsapparaat en commerciële organisaties. Je wordt preventief veroordeeld op data van niet alleen sociale media met daarin weer emoties, maar ook je rijgedrag, financiële patronen, en andere prikkels. We denken dat we allemaal individuen zijn, met een eigen mening, maar ondertussen worden er rankings gemaakt van invloedrijke twitteraars die bij uitzondering ineens weer wel in de watten worden gelegd.
Dit weinig subtiele verschil in hoe mensen systematisch worden behandeld via software, is een wezenlijk onderdeel van onze maatschappij. Geen nieuw fenomeen, maar de absoluutheid en de schaal waarop het gebeurt en gegevens gekoppeld worden (zie Zembla "Data, het nieuwe goud", http://www.npo.nl/zembla/02-12-2015/VARA_101375750) is dat wel.
Dit alles gebeurt achter onze rug om, met bedrijven als Google die ons stiekum afluisteren (https://www.security.nl/posting/418271/Google+Voice+Search+luistert+met+gebruikers+mee) net als met smart tv's (http://www.consumentenbond.nl/internet-privacy/smart-tvs-privacytips). Zelfs op lokaal niveau bij gemeenten is met regelmaat weinig bekend over privacy (https://platformburgerrechten.nl/2013/05/21/datamining-en-profiling-het-nieuwe-speelgoed-van-de-overheid-2/).
Combineer deze wetenschap eens met het sociaal experiment van Milgram (https://nl.wikipedia.org/wiki/Experiment_van_Milgram) en je weet dat software, onze data, een explosief goedje is. Geen toezicht, toegang, eigendom, of enig zicht op wat er mee gebeurt.
Juist dan is het cruciaal om je bewust te zijn tussen het verschil van software, een registratie, en wat er eigenlijk echt toe doet, de intrinsieke waarde van iets.
We laten het ons vaak ook wel aanleunen: neem het principe van verzekeren - één voor allen, en allen voor één. Maar niet anno nu. Nu vindt men het normaal om niet te betalen voor risico's voor een ander. Verzekeren is meer een soort beleggen geworden, met de verzekeringsinstantie als lachende derde, immers bij die organisaties zijn kwartaalcijfers en winstmarges ook bepaald niet onbelangrijk.
En dan vinden we het gek dat ze niet uitkeren vanwege kleine lettertjes, of omdat de bewijslast juridisch bij het individu is gelegd. Ook met Windows, als het niet doet wat jij wilt dan is dat niet het probleem van Microsoft. Ja, tenzij je echt lastig wordt, dan kopen ze je af: https://tweakers.net/nieuws/112925/vrouw-krijgt-tienduizend-dollar-wegens-crashes-na-ongewenste-windows-10-upgrade.html
Een zeer belangrijke eigenschap van software is dat enorm abstract en on(be)grijpbaar kan zijn, terwijl niet alleen het internet der dingen, maar ook ons eigen leven daarmee uitgelezen en gestuurd wordt.
Waarmee ik op predestinatie uitkom, terug bij af:
Als mensen maar lang genoeg idiote dingen horen van mensen als Decartes en Dick Swaab dat wij ons brein zijn en tegelijkertijd je lichaam iets anders is, en dat alles van te voren vaststaat omdat het een logisch (of statistisch) gevolg van, dan gelooft iedereen dat. Ook al weten statistici heus wel dat statistiek is bedoeld om iets te zeggen over iets waar je niet alles van weet.
Je kunt dus via software het geloof van veel mensen tegelijk bevestigen. Bijvoorbeeld via de 'aanbevolen' content van massakanalen als YouTube. Zelf kunnen en mogen denken wordt steeds belangrijker, net als toegang tot non-triviale informatie.
Mensen (althans, in Nederland) kunnen of durven niet echt na te denken, er kleven inmiddels behoorlijke risico's aan. We horen in de media geluiden dat de verheffing van het volk is gefaald, en dat we weer een klassemaatschappij hebben net als een eeuw geleden (net als werken op Zondag). Zo is het best begrijpelijk waarom best wat Nederlanders geen internet willen gebruiken. (http://nos.nl/artikel/2108849-1-2-miljoen-nederlanders-leven-zonder-internet.html)
Tenminste, zolang we nog een beetje een keuze hebben om internet wel of niet te gebruiken, en dan niet schaapachtig worden aangekeken door personeel. Je moet steeds sterker in je schoenen staan en je verantwoorden voor je keuze, waarmee onze keuzevrijheid steeds verder wordt ingeperkt.
Dit is een sociale rol van software die je niet terug zult vinden in een definitie van 'software is het tegenovergestelde van hardware', waar hardware dan wel zal zijn 'het tegenovergestelde van software'.
In de zoektocht naar een definitie van software lijkt me dat voor dit topic zeker interessant, zeker developers moeten zich bewust zijn van een zekere maatschappelijke verantwoordelijkheid die ze dragen. En iedereen heeft een absolute keuze in hoe hij of zij daar aan wil bijdragen.
(Hoe lang deed jij erover om dat getal te berekenen? ;)
Ik moet wel bekennen dat ik vanochtend de radio maar heb uitgezet omdat de muziek me naar aanleiding van dit ge-oeverloos me begon te irriteren. Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling van muziek zijn.
Quote:
we gaan gewoon voorbij aan het simpele feit dat geluidsgolven geluidsgolven zijn ongeacht hoe deze tot stand komen
Welke geluidsgolven bedoel je? De luchtdrukgolvende grafieken die je van een signaal kunt maken, of de drukverschillen in materie? Die tweede hebben meer dimensies.. vaak 2D in de simulatie, en 3D in echte materie...
Zie: http://www.falstad.com/ripple
Leuk zo'n simulatie, maar het effect blijft hetzelfde. Of het geluid van een gitaar nu uit een gitaar komt of uit een versterker (toevallig hebben we ook electrische gitaren, maar daar heb ik het nu niet over), de resulterende golven en de propagatie *buiten het instrument* hiervan zijn identiek. De interne compressie heeft uiteraard voor de uitwendige klank effect, maar die compressie hoor je niet direct. Daarbuiten krijgen we nog zaken als akoestiek, maar dat gaat meer over de ruimte waarin je je muziek speelt (al of niet versterkt of opgenomen).
>> Ik moet wel bekennen dat ik vanochtend de radio maar heb uitgezet omdat de muziek me naar aanleiding van dit ge-oeverloos me begon te irriteren. Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling van muziek zijn.
Ward, wat zeg je nou???? Er komt helemaal geen muziek uit je radio. Dat kan niet. Volgens An tje is alleen live-gespeelde muziek echte muziek en het geluid uit jouw radio is slechts een simulatie die ergens in de verre verte de associatie met muziek oproept, maar het is géén muziek!!!! ... dus wat jij zegt dat kan helemaal niet Ward!! Er komt géén muziek uit jouw radio Ward ... we worden al jarenlang voor de gek gehouden!
Als je stelt dat alle geluidsgolven slechts geluidsgolven zijn dan maak je geen onderscheid in de richtingen van drukverschillen in materie (noem het geluid). En juist de richtingen van geluid is juist zeer bepalend voor akoestische instrumenten. Als je nagaat dat geluid in hout, met de nerfrichting mee zo'n factor 4 sneller gaat dan wanneer de richting haaks op de nerf staat, dan kan je je misschien voorstellen dat het effect heeft op de klank van het instrument zelf, de ruimte, en dus op de instrumentalist die met zijn instrument communiceert tijdens het musiceren. Bouwers van instrumenten houden vanzelfsprekend rekening met die eigenschap.
Bij elektrische gitaren zijn er twee soorten geluidsbronnen, die van de snaren en de uitversterking daarvan. Juist met de elekrisch-mechanische effectcomponenten ontstaat een nieuwe speelruimte voor de instrumentalist.
De trade off is dat het elektrische signaal pas hoorbaar is nadat is het is uitversterkt naar luchtdrukverschillen ('geluid') met magneten in speakers. En ook bij speakers is die omzetting naar geluid nooit hetzelfde. Je hebt altijd te maken met de frequentierespons van het apparaat en afstraalhoeken van verschillende frequenties, wat een ander soort (minder veelzijdige) akoestisch geeft.
Het een sluit het ander niet uit, je kunt prima een elektrische gitaar als solo-instrument voor een orkest zetten, en daar muziek mee maken. De rest is aan de luisteraars.
Wel is er een verschil in elektrische piano's: je hebt elektrische piano's enkel op basis van uitversterking, en e-piano's op basis van toongeneratie (FM) en tegenwoordig vooral op basis van sampling. Er was ook nog een tijd van hybride-instrumenten, met de toetsaanslag gesampled, en de toon via een toongenerator. De sampling e-piano's door de akoestische beperking van speakers veelal als een eerder geregistreerde piano. Voor een instrumentalist is het daarom enorm werken om nog een enigszins muzikaal resultaat uit die apparaten te halen. Het kan allemaal wel, maar het is toch altijd minder (maar goedkoper, makkelijker te verplaatsen) dan een echt akoestisch instrument. Dat komt omdat als bron van het geluid wordt gewerkt met verknipte en verhaspelde geluidsregistraties, als een soort uitgebreide mellotron. Die hebben een gebrek aan dynamiek en samenhang, lopen niet muzikaal in elkaar over.
Om die reden haken kinderen bijzonder snel af wanneer ze thuis voor pianoles moeten oefenen op een elektrisch hybride semi-instrument, dat niet muzikaal werkt. De lol verdwijnt zelfs al met een paar jaar als ze een slechte akoestische piano hebben. Het muzikale zit hem in juist in dergelijke details, die de meeste techneuten maar moeilijk kunnen begrijpen. Denk aan de 'randomize' functie van Cakewalk 2 op Windows 3 uit begin jaren '90, waarin de technische visie met de billen bloot gaat.
Het muzikale zit hem juist niet in perfectie, eenmaal perfect is muziek dood. Zo klinkt met de muis ingevoerde MIDI minder interessant dan met ingespeelde MIDI, De nuance en de lol (het menselijke) zit hem juist in het nooit halen van perfectie, maar wel altijd blijven streven naar perfectie.
Als je dus apparaten toestaat om de menselijke imperfectie te passeren, is het resultaat geen muziek meer te noemen, je mist dan de essentie van muziek.
De discussie bloedt op deze manier dood. De vraag/stelling was of geregistreerde muziek wel of niet muziek is. Vervolgens stel ik dat iemand op een digitale (sample-based) piano volgens jouw redenering dus geen muziek maakt. Tevens heb ik al 2 keer gesteld dat als ik naar een live-optreden op televisie kijk, ik volgens jouw redenering dus geen muziek hoor. Op geen van beide vragen heb je vooralsnog duidelijk antwoord durven geven middels een 'ja' of een 'nee'. In plaats daarvan kom je met wollige verhalen over het materiaal van akoestische instrumenten en begin je over quantizing in Cubase. Allemaal zaken die voor de kernvraag totaal niet van belang zijn.
De enige vraag waar het om gaat is of een muziekregistratie wel of niet muziek ik. Vervolgens ga jij allerlei persoonlijke kwaliteitseisen aan muziek stellen. Bewust of onbewust verwar jij het proces van het vervaardigen van muziek met muziek zelf. Wat jij zegt is dat als het niet live wordt vervaardigd, dat het dan geen muziek is. En dát is onzin. Als je verder wilt gaan met deze discussie, prima ... maar focus je dan enkel en alleen op dit ene aspect en haal er niet van alles bij wat niet terzake doet.
Maar goed, om je te helpen ... muziek is iets dat je kunt horen en herkennen als zijnde muziek. Als er muziek van Michael Jackson uit de radio komt en we dat als zodanig kunnen herkennen, dan spreken we over muziek ... ook al wordt die muziek op dat moment niet live gespeeld maar is die afkomstig van een digitaal bestand. Muziek is datgene wat je hoort ... en op welke wijze het op dat moment wordt voortgebracht is niet relevant.
Dus nogmaals als je verder wilt discussiëren prima, maar beperk je dan alleen tot de stelling waarom jij persoonlijk vindt dat opgenomen muziek (dus muziek afkomstig van radio, cd, mp3, televisie, op een feest) volgens jou geen muziek is. Als je weer begint over allerlei randzaken die niet ingaan op deze stelling dan houdt de discussie wat mij betreft op.
Gewijzigd op 05/07/2016 11:03:42 door Ozzie PHP
wat is software en is bijvoorbeeld een spreadsheet ook software?
Dan doe ik alvast een duit in het zakje...
Eerder hadden we gezien dat de Grote Van Dale software een synoniem van programmatuur noemt:
Zoeken we programmatuur op, dan is dat volgens Van Dale:
Zoeken we vervolgens het grondwoord programma op, dan zijn de 1e, 2e en 8e definitie relevant:
Naar mijn smaak is er geen wezenlijk functioneel verschil tussen bijvoorbeeld een array_sum() in PHP, een SUM() in SQL en een @SUM() of @SOM() in een spreadsheet: je kunt een spreadsheetinstructie beschouwen als software die een geprogrammeerde berekening moet uitvoeren.
Misschien is het beter als we de afzwabberende discussie over muziek staken en on-topic terugkeren naar de oorspronkelijke vraagstelling: Dan doe ik alvast een duit in het zakje...
Eerder hadden we gezien dat de Grote Van Dale software een synoniem van programmatuur noemt:
Quote:
software (de (m.); g.mv.) [Eng.], programmatuur, tgov. hardware.
Zoeken we programmatuur op, dan is dat volgens Van Dale:
Quote:
programmatuur (de (v.); vgl. -tuur), (comp.) verzamelnaam voor besturings- en toepassingsprogramma's, syn. software, tgov. hardware.
Zoeken we vervolgens het grondwoord programma op, dan zijn de 1e, 2e en 8e definitie relevant:
Quote:
programma (het; -'s; programmaatje), program
1. het geheel van de activiteiten die men in een bep. tijd, op een bep. dag en meestal ook in een bep. volgorde wil verrichten, tonen, uitvoeren, e.d.
2. geschrift waarin een programma (1) is vastgelegd; – ook wel in samenst. als onder 1
8. reeks gecodeerde instructies geschreven door een programmeur die door een computer uitgevoerd kunnen worden; – ook als tweede lid in samenst. als de volgende, waarin het eerste lid een functie, functionaliteit noemt: rekenprogramma, tekenprogramma, tekstverwerkingsprogramma.
1. het geheel van de activiteiten die men in een bep. tijd, op een bep. dag en meestal ook in een bep. volgorde wil verrichten, tonen, uitvoeren, e.d.
2. geschrift waarin een programma (1) is vastgelegd; – ook wel in samenst. als onder 1
8. reeks gecodeerde instructies geschreven door een programmeur die door een computer uitgevoerd kunnen worden; – ook als tweede lid in samenst. als de volgende, waarin het eerste lid een functie, functionaliteit noemt: rekenprogramma, tekenprogramma, tekstverwerkingsprogramma.
Naar mijn smaak is er geen wezenlijk functioneel verschil tussen bijvoorbeeld een array_sum() in PHP, een SUM() in SQL en een @SUM() of @SOM() in een spreadsheet: je kunt een spreadsheetinstructie beschouwen als software die een geprogrammeerde berekening moet uitvoeren.
Pagina: « vorige 1 2 3 4 5 volgende »